COLOR ME!!! Παιδικό υπνοδωμάτιο

ναυτικό το στυλ αλλά με διχρωμία του μπλέ & του κόκκινοιυ, με το χαλάκι να κυριαρχεί

 Σας έλειψα; Κι εμένα μου λείψατε πολύ!  Οι ρυθμοί της ζωής είναι σκληροί αλλά λατρεύω τόσο το blogακι μου, όσο κι εσάς, οπότε μόλις βρώ ευκαιρία κάνω τα  post για να μοιραστώ τις ατελείωτες όμορφες εικόνες μαζί σας.

 Το  παιδικό υπνοδωμάτιο, είναι ένας χώρος που συχνά είναι ένας ασυνάρτητος χώρος σε ένα σπίτι. Οι γονείς προσπαθούν να το διακοσμήσουν με μεράκι στον ερχομό του νέου μέλους, αλλά η καθημερινότητα είναι συντριπτική και αλλοιώνει με την πάροδο του χρόνου το πρωτότυπο δημιούργημα. 
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ότι ο χώρος δεν φτιάχνεται για εμάς, αλλά για τα αγγελούδια μας και τις ανάγκες τους, ειδικά όταν μεγαλώνουν και χρησιμοποιούν το δωμάτιο τους για παιχνίδι (και ακαταστασία).

λιτό απλό κι απέριττο με μικρά ραφάκια διακοσμητικά σε κάθε κλαδί

 Τί χρώματα όμως να διαλέξουμε;  Συνήθως επιλέγουμε το χρώμα ανάλογα με το φύλλο του παιδιού και μετά έρχεται το δεύτερο μέλος με διαφορετικό φύλλο, οπότε αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε το χρώμα ξανά σε κάτι πιο ουδέτερο. Οι αλλαγές βέβαια δεν είναι κακές, γιατί έτσι φρεσκάρεται ο χώρος και ανανεώνονται τα πάντα. Αρκεί, να μην είναι συνδυασμένα τα υφάσματα και αυτά με το φύλλο του μωρού. Άλλωστε είναι τόσο πασέ να ντύνουμε το δωμάτιο με υφάσματα είτε ροζ, είτε γαλάζιο αποκλειστικά (το παιδί δεν είναι κουφέτο) και παιδοψυχολογικά, ένα παιδί παίρνει ερεθίσματα από την πολυχρωμία γύρω του.

αυτό τον πίνακα, μπορείτε να τον φτιάξετε και μόνοι σας, κόβοντας υφάσματα σε σχήματα από διάφορα ζωάκια ή αν πιάνουν τα χεράκια σας, ζωγραφίστε τα!

  Επίσης, μπορείτε να παίξετε με τη μονοχρωμία. Ένας απαλός τόνος του γκρί, σε συνδυασμό με κίτρινο ή πορτοκαλί, ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και δίνει την αίσθηση της αρμονίας και ομοιομορφίας στο χώρο, χωρίς να λείπουν τα χρωματικά ερεθίσματα.

 Είμαι σίγουρη, ότι η συρταριέρα, είναι έπιπλο που ξαναβάφτηκε εντυπωσιακά και με την απόλυτη ''τσαχπινιά'' τα ξύλινα χερούλια σε σχήμα από τραινάκι ( εγώ αν ημουν ξανά παιδάκι βέβαια, θα προσπαθούσα κάθε μέρα να το ξηλώσω! χιχι).

Φοβερή ιδέα η φωτό του μικρού σε μεγέθυνση!

Χοχο
Βαλεντίνα